...

...

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2015

Seen you from afar..

Και κάπως έτσι ξεκίνησε αυτό το μπλέξιμο για μένα. Ναι, σε είδα από μακριά. Και αμέσως θέλησα να μάθω ποιος είσαι. Δεν ξέρω γιατί και πώς. Ίσως ξέρω. Υποθέτω πως ήταν τα μάτια σου. Τα πιο απίστευτα σκαλωτικά κατάμαυρα μάτια στον κόσμο. Δε με είχαν δει ακόμα. Θα με έβλεπαν ωστόσο, ήταν βέβαιο. Και αν όχι, θα τα ανάγκαζα. Η έλξη που μου ασκούσαν δεν ήταν δυνατόν να περάσει απαρατήρητη. Δεν ήσουν εσύ απαρατήρητος.
Μετά σε έχασα, πέρασε καιρός μέχρι να συνειδητοποιήσω ποιος ήσουν. Τελικά σε βρήκα. Και σε γνώρισα. Τα μάτια σου με μαγνητίζουν ακριβώς όπως την πρώτη φορά που σε αντίκρυσα. Το πρόβλημα είναι πως αντίστοιχα με μαγνητίζει και όλο σου το είναι. Όσο από αυτό έχεις επιτρέψει να γνωρίσω. Και δεν ξέρω πια πώς να το χειριστώ. Δε θέλω να το χειριστώ. Δε θέλω να χάσω αυτό που έχω. Και συνάμα δε μου φτάνει. Και εσύ; Εσύ τι νιώθεις; Νιώθεις;
Think you're just my type...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου